Kuş gribi, sonunda ölüm getiren ve evcil hayvanlar ile memeli hayvanların birçoğunda solunum ve sindirim sistemine ait belirtiler gösteren çok tehlikeli ve bulaşıcı bir hastalıktır. Bu hastalığa kuş gribinin yanı sıra Avian İnfluenza, Tavuk Vebası, Pestis avium ve Bird Flu gibi isimler de verilmektedir. Kuş gribinin hasta tavuklar üzerinde yüksek derecede bulaşıcılığı bulunmaktadır. Kuş gribi hastalığı ilk olarak 1878 yılında İtalya'da tespit edilerek, adına tavuk vebası denmiştir. Bu hastalığın bir virüsten kaynaklandığı ise 1901 yılında ortaya konulmuştur, ancak bu etkenin memeli influenza A virüsü ile olan ilişkisi ancak 1955 yılında ortaya çıkarılmıştır. Tavukların yanı sıra, hindilerde ise ilk izolasyon Kuzey Amerika'da ve 1963 yılında yapılmıştır.

Kuş gribine neden olan etken, Orthomyxoviridae familyasından influenza grubuna ait olan, tek sarmallı ve RNA taşıyan A virüsü olmaktadır ve bu virüsün A, B ve C olmak üzere tanımlanmış üç tipi bulunmaktadır. İnfluenza A virüslerinin suşları olarak kabul edilen, H5 ve H7 protein taşıyan alt tipleri bulunmakta olup, bu suşlar %100'lere varan ölümlere sebebiyet vermesi açısından oldukça tehlikelidir. Diğer suşlar ise çok az hastalık belirtisine sebep olmanın yanı sıra hiç belirti göstermeyebilmektedirler. Ancak, bu virüslerin antijenik yapılarında hızlı değişim eğilimi bulunduğundan, bu düşük patojeniteye sahip olan suşlar hızla değişime uğrayabilmekte ve öldürücü gerçek suşlar haline dönüşebilmektedirler.

Bu virüs genellikle ılıman ve kutuplara yakın olan bölgelerde yaşayan insanlarda, özellikle kış mevsimi geldiğinde at ve domuz topluluklarında görülmektedir. Ayrıca, tropikal ve subtropikal bölgelerde bu virüsün görülme olasılığı tüm yıl boyunca olabilmektedir ve kanatlı ve deniz memelilerinde de influenza salgınları senenin her ayında çıkabilmektedir.

Bu virüsün bulaşması, hasta olan hayvanlar ile özellikle de bu hayvanların dışkıları ile yakın temas içinde olmak, bu hayvanların bulaşık yem, su ve kıyafet gibi malzemeler ile temas, hastalık belirtisi olmayan su ve deniz kuşları ile temas ve kırık ya da çatlak yumurtalar ile olabilmektedir.

İnfluenza virüsü, göçmen kuşlar aracılığı ile farklı ülkelere, virüs riski taşıyan dönemlerde sulak alanlara girip çıkan araç ve insanlar vasıtasıyla farklı bölgelere, yine bu dönemlerde avcılık ile yerleşim yerlerine ve kontrolsüz araç, insan hareketleriyle farklı yerleşim yerlerine taşınabilmektedir. İnfluenza virüsleri ayrıca, serin ve nemli olan bölgelerde uzun süre canlı kalabilmekte ve buzdolabı sıcaklığında 23 güne kadar canlı kalabilmektedirler.

Kuş gribi hastalığının 3 ile 5 gün arası değişen bir kuluçka süresi vardır ve hastalık kendini genellikle 24 ile 36 saat aralığında göstermektedir. Kuş gribi virüsüne yakalanan hastalar genellikle 1 ile 7 gün arası bir zamanda ölmektedirler.

Kuş gribi hastalığının birden fazla klinik belirtisi olabilmektedir ve semptomlar üzerinde virüs suşlarının virulansı, etkilenen tür, yaş, çevre koşulları ile influenza virüsüyle aynı anda seyreden bakteri kaynaklı hastalıklar etkili olmaktadır.

Kuş gribi hastalarının vücut ısısında artış, hayvanlarda tüylerin kabarması, yemek yiyememe, depresyon ile şiddetli ishal görülmektedir. Ayrıca hasta hayvanlarda, yumurta veriminin durma noktasına varacak şekilde azalması, şekilsiz yumurta verimi, göz kapaklarının kapanması ve şişmiş, kırmızı renkte konjunktiva gibi belirtiler meydana gelebilmektedir. Yine bu hayvanlarda sakal, ibik, göz çevresinde ödem ve siyanozun şekillenmesi ve hatta ödemin boyun ve göğüs bölgesine yayılması görülebilmektedir. Burun deliklerinden gelen grimsi kanlı eksudat, ayaklarda morarma ve kitle halinde ani ölümler de bu virüsün etkilerindendir ve kuş gribi virüsüne yakalanan hayvanlar genellikle 48 saat içerisinde yaşamlarını yitirmektedirler.